Prawdziwe cele ludzkości

Igor Witkowski, Mirosław Grudzień
Prawdziwe cele ludzkości
I nowe spojrzenie na jej ewolucję
Wydawnictwo WIS-2

Książka ta jest ciekawym rozwinięciem publikacji Przemiany na Ziemi jako wrota do przyszłości. Składa się z dwóch części. Pierwsza opisuje wyzwania stojące przed ludzkością, od których zależy polepszenie jej losu. Wyzwania te opisane są przez skonfrontowanie czytelnika z rzadko uświadamianymi obciążeniami (irracjonalnymi archaizmami), które nie tylko blokują drogę ku lepszej przyszłości, ale zdradzają też obciążenie rzeczywistością mentalną z odległych epok, z pozornie tylko przezwyciężonego dziedzictwa archaicznego. Powiązanie tego z drugą częścią tej książki (obie w jednym tomie) stanowi rozdział poświęcony najnowszym odkryciom burzącym wiele wyobrażeń, które dotyczą dziedziczenia „podświadomości zbiorowej”, czyli dziedziczenia rzeczywistości psychicznej. Udowodnienie tego dziedziczenia każe inaczej niż dotychczas spojrzeć na całą ewolucję ludzkości. Autorzy przedstawili tę ewolucję jako odwieczną walkę dwóch przeciwstawnych nurtów - rozwojowego, powiązanego ze świadomością, oraz regresywnego, powiązanego z podświadomością. Wspomniane odkrycia pozwalają bowiem potraktować tę walkę jako tę samą, którą ludzkość toczy obecnie, z tymi samymi w gruncie rzeczy obciążeniami, wciąż dziedziczonymi. Jest to spojrzenie, które ma szansę okazać się ciekawe, bo w książce tej przedstawiono wiele faktów i odkryć, które w naszym kraju nie były jeszcze w ogóle opisywane (są to szczegóły, które zwyczajnie umykały uwadze badaczy, jeśli nie widzieli oni dziejów człowieka w ramach takiego mechanizmu). To nowatorskie podejście znacznie ułatwia zrozumienie reguł rządzących przewartościowaniami percepcji, czyli zrozumienie procesu obecnego. Innymi słowy, przedstawiona w tej książce perspektywa wpisuje obecne przemiany w odwieczny proces, potraktowany jako wciąż trwający. Jest to o tyle wartościowe, że przed wkroczeniem na wyższy poziom egzystencji ludzkość musi uświadomić sobie i na poziomie mentalnym pokonać swoje na wpół zwierzęce obciążenia. Nadszedł czas, gdy społeczeństwo musi wprowadzić inne kryteria i motywacje, bo opieranie ewolucji cywilizacji na ewolucyjnie ukształtowanych instynktach, a więc zwierzęcych, zabiłoby ją. Jest to najtrudniejszy, ale też najważniejszy moment w rozwoju każdego gatunku myślącego, który w taki sposób nie był jeszcze nigdy przedstawiany.